Novi Kneževac – Promocija romana Irene Jakovljević
Irenin roman „Gospođica Marijana“ izazvao interesovanje publike. Iako iz male sredine iza Irene su dva romana i jedna nagrada.
U utorak, 20. juna je u Narodnoj biblioteci „Branislav Nušić“ održana promocija romana „Gospođica Marijana“ koji je napisala Irena Jakovljević iz Srpskog Krstura (Novi Kneževac) i koji je prvi deo istoimene triologije.
Roman je objavila Izdavačka kuća „Poetikum“ iz Kraljeva i za njega recenzentkinja Milica Milenković kaže- Roman je triler, detektivski, porodični, socijalni i ljubavni roman u kojem je glavna junakinja Marijana uvedena u situacije koje će mnogo puta imati obrise psihološkog horora, te tako ovo štivo hibridnog žanra namenjeno je svim ljubiteljima mističnih radnji i zagonetnih zapleta i raspleta…Roman „Gospođica Marijana“ jeste mozaik likova koji u trouglu ljubavi i prijateljstva , samoće i društva, muzike i filozofije, ubistva i plotskih strasti predstavlja izuzetan domet u iskoraku ka novom romanu koji će imati odnos prema postojećem romanesknom pogledu na prošlost u kojoj je sve bilo moguće i u kojoj su se preplitale vera i sujeverje, moralnost i greh, zločin i kazna. Isto kao i danas.
O romanu je govorila novinarka Danica Knežević Popov, kao i sama autorka pobjašnjavajući veze između glavnih junaka i diskretno otkrivajući tok radnje u druga dva dela triologije.
Uglavnom, pred mnogobrojnom i zainteresovanom publikom autorka je objasnila kako se radnja ovog dela romana događa tridesetih godina prošlog veka i da celokupnoj atmosveri doprinosi jezik i radnja prilagođena tim vremenima. Autorka triologiju vodi kroz II svetski rat, do današnjih dana preplićući sudbine tri glavna junaka Sofije, njenog brata Milomira i skitnice provlačeći lajt motiv romana „Ko je ubio gospođicu Marijanu?“ naglašavajući više mnogićnosti, varijanti iščitavanja romana. U roman je uvela psihološki termin emotivnu neotpornost u liku Milomira. On je bio emotivno neotporan, teško je upravljao negativnim stanjima i neugodnim emocijam i sasvim obične i svakidašnje brige su ga dovodile u stanje panike , teskoge i tzv. „male“ napade tuge koji su vodili u iritaciju , ljutnju i bes.
Cela triologija je omaž današnjoj otuđenosti i onome što ona nosi. A Irena Jakovljević sa 35 godina je to izvrsno prepoznala kao sociolog po struci i specijalista porodičnog savetovanja.
A povezivanju atmosvere 30-ih godina XX veka i muzike kojoj je roman posvećen kao večnom nadahnuću je doprineo Velimir Vela Popadić svirajući odgovarajuće kompozicije na gitari.
DKP